Οι κοινωνικές δεξιότητες δεν είναι πάντοτε αναπτυγμένες σε παιδιά με αυτισμό, είναι ένα κομμάτι που παρουσιάζει ελλείμματα. Παραδειγματικά, ο δικός μου μαθητής έχει μια αίσθηση του τι είναι "φιλία" και επιθυμούσε ανέκαθεν να έχει φίλους, ωστόσο δεν ήξερε πως να τους αποκτήσει. Δεν ήταν μόνο η απόκτηση αλλά και η δυσκολία του να δημιουργήσει φίλους εκτός των παιδιών της τάξης του ή να κατανοήσει πως ακριβώς πρέπει να φέρεται ένας φίλος (π.χ. να μην εκμεταλλεύεται).
Έτσι, έχοντας δημιουργήσει το πρώτο του παραμύθι, με το οποίο ενθουσιάστηκε, του πρότεινα να δημιουργήσουμε άλλο ένα. Μόνος του πρότεινε ως θεματική το να βρει ο Αντρέας έναν φίλο. Χτίσαμε, επομένως, όλο το σκηνικό, τοποθετήσαμε τον μικρό Αντρέα και τους γονείς του. Στην ερώτηση "πως θα αποκτήσει φίλους ο Αντρέας" η απάντηση κούμπωνε στην δική του ζωή "θα παίζει με τους γονείς του". Εξηγήσαμε τι θα πει οικογένεια και με μια μικρή παρότρυνση και ερώτηση "που θα μπορούσε κάποιος να βρει πολλά παιδιά μαζεμένα για να βρει και φίλους" κατέληξε στην παιδική χαρά. Αυτό θα ήταν το σκηνικό μας. Από το σημείο αυτό και έπειτα το "χτίσιμο" της ταινίας μας ήταν παιχνιδάκι. Ο μικρός μου θησαυρός έφτιαξε την ιστορία τελείως μόνος και την εμπλούτισε με την προοπτική του "να την διαβάσουν πιο μεγάλα παιδιά κυρία".
Σας την παραθέτουμε κι ευχόμαστε ολόψυχα κι εγώ κι αυτός να σας αρέσει. Ήδη στολίζει την βιβλιοθήκη του σχολείο μας. Είθε να στολίσει και τις καρδιές σας!
Φιλιά,
Σπυροπούλου Δήμητρα @ Ξέρω πάντα να γελώ
Έτσι, έχοντας δημιουργήσει το πρώτο του παραμύθι, με το οποίο ενθουσιάστηκε, του πρότεινα να δημιουργήσουμε άλλο ένα. Μόνος του πρότεινε ως θεματική το να βρει ο Αντρέας έναν φίλο. Χτίσαμε, επομένως, όλο το σκηνικό, τοποθετήσαμε τον μικρό Αντρέα και τους γονείς του. Στην ερώτηση "πως θα αποκτήσει φίλους ο Αντρέας" η απάντηση κούμπωνε στην δική του ζωή "θα παίζει με τους γονείς του". Εξηγήσαμε τι θα πει οικογένεια και με μια μικρή παρότρυνση και ερώτηση "που θα μπορούσε κάποιος να βρει πολλά παιδιά μαζεμένα για να βρει και φίλους" κατέληξε στην παιδική χαρά. Αυτό θα ήταν το σκηνικό μας. Από το σημείο αυτό και έπειτα το "χτίσιμο" της ταινίας μας ήταν παιχνιδάκι. Ο μικρός μου θησαυρός έφτιαξε την ιστορία τελείως μόνος και την εμπλούτισε με την προοπτική του "να την διαβάσουν πιο μεγάλα παιδιά κυρία".
Σας την παραθέτουμε κι ευχόμαστε ολόψυχα κι εγώ κι αυτός να σας αρέσει. Ήδη στολίζει την βιβλιοθήκη του σχολείο μας. Είθε να στολίσει και τις καρδιές σας!
Φιλιά,
Σπυροπούλου Δήμητρα @ Ξέρω πάντα να γελώ