Το θερμόμετρο των συναισθημάτων ήταν μια πρώτη λύση για την αναγνώριση του θυμού. Όταν ο μαθητής μας, όμως, εκδηλώσει το σε ποιο στάδιο του θερμόμετρου είναι, τότε πρέπει να είναι σε θέση να χειριστεί και την κατάσταση αυτή. Να μια τεχνική που μπορείτε να εφαρμόσετε.
"Το βουνό του θυμού"
Σκοπός είναι να φανταστεί το παιδί πως ανεβαίνει ένα βουνό όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θα θέλει. Άλλα παιδιά ανεβαίνουν το βουνό γρήγορα, άλλα πιο αργά. Άλλα δεν φτάνουν καν μέχρι την κορυφή του.
Στην κορυφή του βουνού είναι η έκρηξη θυμού που μπορεί να έχει ο μαθητής. Σκοπός είναι πριν φτάσει στην κορυφή να στρίψει στην παράκαμψη. Η παράκαμψη δηλώνει τους τρόπους που έχει παρατηρήσει πως τον ηρεμούν.
Όπως θα δείτε υπάρχουν 4 στήλες. Στην στήλη "σε ηρεμία" ο μαθητής μπορεί να γράψει πως νιώθει όταν είναι ήρεμος (αυτός θα είναι ο στόχος, να γυρίζει σε κατάσταση ηρεμίας). Στην στήλη "τι με ενοχλεί;" καλείται να γράψει όλα τα στοιχεία που παρατηρεί πως τον θυμόμουν και τον κάνουν να ανεβαίνει το βουνό άλλοτε πιο γρήγορα κι άλλοτε πιο αργά. Στην στήλη "σημάδια άγχους" ο μαθητής σας γράφει οτιδήποτε παρατηρεί στο σώμα του ή στην συμπεριφορά του όταν αρχίζει να αγχώνεται και να θυμώνει. Τελευταία στήλη είναι αυτή της παράκαμψης. Ως παράκαμψη θα ορίζουμε όλους τους τρόπους που ηρεμούν τον μαθητή μας.
Επομένως σε ένα χαρτί έχει ήδη σημειώσει:
1. τι τον ενοχλεί
2. τι νιώθει όταν αρχίζει να ενοχλείται
3. τι μπορεί να κάνει για να ηρεμήσει
4. πως θα νιώσει όταν είναι ήρεμος και τα καταφέρει.
Αν ο μαθητής σας έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση, η ιστορία με την μηχανή που μπορούσε θα τον βοηθήσει να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να επιμένει και να μην τα παρατά για να ξεπεράσει κάθε δυσκολία.
Ο σύνδεσμος για το παραμύθι είναι αυτός https://www.youtube.com/watch?v=8EhpqcXoxGI
ωστόσο είναι στα αγγλικά. Έκανα, λοιπόν, μια προσπάθεια να το μεταφράσω και να το συνοψίσω λίγο. Ο σύνδεσμος υπάρχει παρακάτω τόσο για το παραμύθι όσο και για το βουνό του θυμού.
Ελπίζω να σας αρέσει η ιδέα αυτή. Έρχονται κι άλλες ιδέες για την διαχείριση των συναισθημάτων και αναλύσεις περί του θυμού και του τι προκαλεί στο σώμα ενός ατόμου. Γιατί να μάθουμε το τελευταίο;
Μόνο όταν είμαι σε θέση να κατανοήσω τον άλλον και το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται, μπορώ να βοηθήσω ουσιαστικά.
"Το βουνό του θυμού"
Σκοπός είναι να φανταστεί το παιδί πως ανεβαίνει ένα βουνό όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θα θέλει. Άλλα παιδιά ανεβαίνουν το βουνό γρήγορα, άλλα πιο αργά. Άλλα δεν φτάνουν καν μέχρι την κορυφή του.
Στην κορυφή του βουνού είναι η έκρηξη θυμού που μπορεί να έχει ο μαθητής. Σκοπός είναι πριν φτάσει στην κορυφή να στρίψει στην παράκαμψη. Η παράκαμψη δηλώνει τους τρόπους που έχει παρατηρήσει πως τον ηρεμούν.
Όπως θα δείτε υπάρχουν 4 στήλες. Στην στήλη "σε ηρεμία" ο μαθητής μπορεί να γράψει πως νιώθει όταν είναι ήρεμος (αυτός θα είναι ο στόχος, να γυρίζει σε κατάσταση ηρεμίας). Στην στήλη "τι με ενοχλεί;" καλείται να γράψει όλα τα στοιχεία που παρατηρεί πως τον θυμόμουν και τον κάνουν να ανεβαίνει το βουνό άλλοτε πιο γρήγορα κι άλλοτε πιο αργά. Στην στήλη "σημάδια άγχους" ο μαθητής σας γράφει οτιδήποτε παρατηρεί στο σώμα του ή στην συμπεριφορά του όταν αρχίζει να αγχώνεται και να θυμώνει. Τελευταία στήλη είναι αυτή της παράκαμψης. Ως παράκαμψη θα ορίζουμε όλους τους τρόπους που ηρεμούν τον μαθητή μας.
Επομένως σε ένα χαρτί έχει ήδη σημειώσει:
1. τι τον ενοχλεί
2. τι νιώθει όταν αρχίζει να ενοχλείται
3. τι μπορεί να κάνει για να ηρεμήσει
4. πως θα νιώσει όταν είναι ήρεμος και τα καταφέρει.
Αν ο μαθητής σας έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση, η ιστορία με την μηχανή που μπορούσε θα τον βοηθήσει να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να επιμένει και να μην τα παρατά για να ξεπεράσει κάθε δυσκολία.
Ο σύνδεσμος για το παραμύθι είναι αυτός https://www.youtube.com/watch?v=8EhpqcXoxGI
ωστόσο είναι στα αγγλικά. Έκανα, λοιπόν, μια προσπάθεια να το μεταφράσω και να το συνοψίσω λίγο. Ο σύνδεσμος υπάρχει παρακάτω τόσο για το παραμύθι όσο και για το βουνό του θυμού.
Ελπίζω να σας αρέσει η ιδέα αυτή. Έρχονται κι άλλες ιδέες για την διαχείριση των συναισθημάτων και αναλύσεις περί του θυμού και του τι προκαλεί στο σώμα ενός ατόμου. Γιατί να μάθουμε το τελευταίο;
Μόνο όταν είμαι σε θέση να κατανοήσω τον άλλον και το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται, μπορώ να βοηθήσω ουσιαστικά.